Quote 4…

Here is another quote from the movie “Fireproof” said by John Holt (played by Harris Malcolm):

“Love her… whether she deserves it or not… God loves you even though you don’t deserve it. Even though you’ve rejected him. Spat in his face. God sent Jesus to die on the cross and take the punishment for your sin because he loves you. The cross was offensive to me until I came to it. But when I did, Jesus Christ changed my life. That’s when I truly began to love [her]… Can’t you see that you need him? Can’t you see that you need his forgiveness? Will you trust him with your life?”

I think this is also a good quote to remember by Christians who sometimes feels that it is useless to love the world.

And for counsellors who sometimes feels it is useless to keep om caring for people when they seem to keep om making the same mistakes over and over!

It has taught me to keep on loving and caring for people, even if it seems that they want to through that love and care back in my face!!

Quote 3…

Here is a quote from the movie “Fireproof”. (If you haven’t seen the movie yet, do yourself a favour, and get it!)

“It is difficult to demonstrate love when you feel little to no motivation. But love in its truest sense is not based on feelings, but a determination to show thoughtful actions, even when there seems to be no reward…”

Discipline in your faith Part 9 – Misconceptions about Meditation Part 2

Die eerste Innerlike Dissipline wat Richard Foster (in sy boek “Celebration of Discipline“) noem, is meditasie. (Alle aanhalings is uit sy boek.) In die vorige inskrywing het ek begin skryf oor die misverstande in verband met meditasie. Ons het gesien dat meditasie nie vreemd was vir die Bybelse skrywers nie. Vandag gaan ons so bietjie dieper delf in verband met die misverstand dat meditasie (slegs) ‘n Oosterse prkatyk is.

The first of the Inward Disciplines, that Richard Foster (in his book “Celebration of Discipline”) mentions, is meditation.(All quotes are taken from his book.) In the previous blog I started to write about the misconceptions regarding meditation. We saw that meditation wasn’t a foreign concept for the Biblical writers. Today we will go deeper with regards to the misconception that meditation are (only) an Eastern practice.

 

There are many Christians who feel that the Christian idea of meditation are the same as the concept of meditation centered in Eastern religion. Christian meditation and Eastern meditation stands worlds apart though. Following, I will mention a few of the differences as mentioned by Foster.

Daar is baie Christene wat voel dat Christelike idée van meditasie dieselfde is as die gedagte (konsep) van meditasie wat sentraal is in Oosterse godsdienste. Christelike meditasie en Oosterse meditasie staan egter wêrelde apart. Vervolgens gaan ek net so paar verskille, volgens Foster, noem herhaal.

“Eastern meditation is an attempt to empty the mind; Christian meditation is an attempt to empty the mind in order to fill it.”

Oosterse meditasie is ‘n poging om die gedagtes leeg te maak; Christelike meditasie is ‘n poging om die gedagtes leeg te maak om dit wee rte vul.

“All Eastern forms of meditation stress the need to become detached from the world. There is an emphasis upon losing personhood and individuality and merging with the Cosmic Mind. There is a longing to be released from the burdens and pains of this life and be caught up into the effortless, suspended bliss of Nirvana. Personal identity is lost in a pool of cosmic consciousness. Detachment is the final goal… There is no God to be attached to or to hear from.”

All vorme van Oosterse meditasie beklemtoon die behoefte om los te kom van die wêreld. Daar is ‘n beklemtoning daarop om die mensheid en individualiteit te verloor en met die sogenaamde Kosmiese Gedagte te verenig. Daar is die wens om vrygelaat te word van die laste en pyn van hierdie lewe en om in die sogenaamde Nirvana uit te kom. Persoonlike identiteit gaan verlore in die kosmiese denke. ‘n Bevryding (losmaking) is die finale doel; daar is geen God van wie gehoor kan word nie.

Christian meditation goes much further that this notion of detachment. Yes, there is a need for detachment. But we must go on to attachment. The detachment are from the confusion in the world, all around us, so that we can become attached to God and to other human beings. Christian meditation leads us to the inner wholeness which is necessary to give ourselves freely to God, and also the spiritual perception to attack social evils. (In this sense it is the most practical of all the Disciplines.

Christelike meditasie gaan veel verder as die gedagte van bevryding. Ja, daar bestaan die behoefte van bevryding. Maar die proses eindig nie daarby nie. Die bevyding is van die wêreld se deurmekaarheid, oral om ons, sodat ons verbind kan word aan God en aan ander mense. Christelike meditasie lei tot innerlike heelheid wat nodig is om onsself vrylik aan God oor te gee, en ook die geestelike onderskeiding om sosiale booshede te beveg. In hierdie opsig is meditasie dalk die mees praktiese van al die Dissiplines.

Quote 2

Liefde is miskien een van my minder gunsteling topics op die oomblik, maar hier is ‘n mooi qoute wat ek onlangs raak gelees het:

“It is not love that is blind, but jealousy.”

Discipline in your faith Part 8 – Misconceptions about Meditation Part 1

Die eerste Innerlike Dissipline wat Richard Foster (in sy boek “Celebration of Discipline“) noem, is meditasie. (Alle aanhalings is uit sy boek.) Die vorige inskrywing was ‘n inleiding gewees oor Meditasie as Geestelike Dissiplines. Vandag gaan ek so bietjie kyk na enkele misverstande wat Foster bespreek.

The first of the Inward Disciplines, that Richard Foster (in his book “Celebration of Discipline”) meantions, is meditation.(All quotes are taken from his book.) In the previus blog I gave a short introduction on Meditation as Spiritual Discipline. Today I am going to take a look at a few of the misconceptions that Foster discusses.

 

Meditation is often linked with Eastern religions. But “meditation has always stood as a crucial and central part of Christian devotion; a crucial preparation for and adjunct to the work of prayer.” The fact that there are so few “masters of contemplative prayer”  might be seen as a major reason why there are such an rise in the interest in Eastern meditation.

Meditasie word baiekeer gekoppel aan Oosterse gelowe. Maar meditasie het nog ‘n sentrale deel van Christelike toewyding uitgemaak; ‘n belangrike voorbereiding vir die werk van gebed. Die feit dat daar so min “leermeesters van oordenkende gebed“ is, kan gesien word as ‘n groot rede waarom daar so ‘n opkomende belangstelling is in Oosterse meditasie.

Meditation are no foreign concept for the Biblical writers.

Genesis 24:63 – “[Isaac] went out to the field one evening to meditate,…”

Psalm 63:6 – “On my bed I remember you; I think of you through the watches of the night.”

(Some translations uses the words “meditate on thee/you”)

Psalm 119:148 – “My eyes stay open through the watches of the night, that I may meditate on your promises.”

These people were close to the heart of God. God spoke to them because they were willing to listen, not because they has special abilities.

The psalm which introduces the entire Psalms-book calls all people to emulate the man whose “delight is in the law of the LORD, and on his law he meditates day and night”, and even calls them blessed (Psalm 1:1-2).

Meditasie is geen onbekende idée vir Bybelse skrywers nie.

Psalm 63:7 – “As ek aan U dink op my bed, oor U peins in die nag, dan weet ek…”

Psalm 119:148 – “Die hele nag lê ek wakker en oorpeins ek u woord.“

Hierdie mense was naby aan die hart van God. God het met hulle gepraat omdat hulle gewillig was om te luister, nie omdat hulle spesiale eienskappe gehad het nie.

Die hele Psalm-boek word ingelei deur alle mense op te roep dieselfde te doen as die mens “wat in die woord van die Here sy vreugde vind, en dit dag en nag oordink“ en noem selfs dat dit goed sal gaan met hulle (Psalm 1:1-2).

“Christian writers throughout the centuries have spoken of a way of listening to God, of communing with the Creator of heaven and earth, of experiencing the Eternal Lover of the world.“

The Bible states that “On the Lord’s day [John] was in the Spirit” (Revelation 1:10), when he received his vision. It might just be that John was trained in a way of listening and seeing what we have forgotten.

Die Bybel maak hierdie stelling, by monde van Johannes, in Openbaring 1:10: “Op die dag van die Here is ek deur die Gees meegevoer“.Dit mag dalk net wees dat Johannes onderrig is in ‘n manier van luister en sien wat ons al vergeet het.

In Psalm 119:78, the psalmist declares: “… I will meditate on your precepts.” So let us have the courage to side with biblical tradition and once again learn the “art of meditation”.

 

The question for now is this: Are you starting to think differently about meditation? In which ways are you busy changing your mind about meditation? In which ways do you still feel the same about meditation?

After reading this part, how will meditation help you to get closer to God? How will meditation help you focus on listening to God’s Word?

Die vraag op hierdie punt is dit: Begin jy dalk al anders dink oor meditasie? Op watter maniere is jy besig om jou gedagtes en gevoelens oor meditasie te verander? Op watter maniere voel jy nog dieselfde oor meditasie?

Nadat jy hierdie inskrywing gelees het, hoe sa; meditasie jou begin help om nader aan God te kom? Hoe sal meditasie you help om te fokus om God se Woord te hoor?

Which Jesus do you follow?

Dis soms vir my verbasend hoeveel ‘n liedjie met mens kan praat.

Sommige liedjies preek soms harder as ‘n goeie predikant!

Een van die liedjies wat in die laaste paar maande nogal hard preek in my lewe, is “My Jesus” van Todd Agnew…

Ek wil dit baie graag met julle deel…

 

 

“Which Jesus do you follow?

Which Jesus do you serve?

If Efesians says to imitate Christ…

Why do you look so much like the world?

 

‘Cause my Jesus

Bled and died

He spent His time with thieves and liars

He loved the poor at the cost of the arrogant

So which one would you like to be?

 

Blessed are the poor in spirit

But do we pray to be blessed with the wealth of this land?

Blessed are they that hunger and thirst for righteousness

But do we ache for another taste of this world of shifting sand?

 

‘Cause my Jesus

Bled and died

He spent His time with thieves and sluts and liars

He loved the poor at the cost of the rich

So which one would you like to be?

 

Who is this that you follow?

This picture of the American dream?

If Jesus was here would you walk right by on the other side?

Or fall down and worship at His holy feet?

Pretty blue eyes and curly brown hair and a clear complexion

Is how you see Him as He dies for your sins

But the Word says He was battered and scared, or did you miss that part?

Sometimes I doubt we’d recognize Him

 

‘Cause my Jesus

Bled and died

He spent His time with thieves and the least of these

He loved the poor at the cost of the comfortable

So which one would you like to be?

 

‘Cause my Jesus

Would never be accepted at my church

The blood and dirt on His feet might stain the carpet

But He preaches for the hurting and despises the proud

And I think He’d prefer Beale street to this stained glass crowd

And I know that He can hear me if I cried out loud:

I wanna be like my Jesus!!!

I wanna be like my Jesus!!!

I wanna be like my Jesus!!!

 

Not a posterchild for American prosperity

But like my Jesus

You see I’m tired of living for success and popularity

I wanna be like my Jesus

But I’m not sure what that means

To be like You Jesus

‘Cause You said to live like You, to love like You… and then You died, for me

Can I be like You Jesus?

I wanna be like You, Jesus

I wanna be like my Jesus!!”

Hoe lyk jou Jesus?

Goedkoop genade?

Ek het verlede week ‘n ding op my status geskryf, en na aanleiding van wat die reaksie was, en op grond van wat ek reeds ook gevoel het daaroor, skryf ek nou hierdie note/blog.

Eers die aanhaling: “God vra meer…” En ek wou weet wat mense met so ‘n stelling sal maak. Ek het gehoop elkeen sal maar net sê hoe hy persoonlik daarop sal reageer.

Ek het ook so bietjie daarop uitgebrei, deur die volgende by te voeg:
“meer van jou…
meer commitment…
‘n hoër standaard…”

Voordat ek verder gaan, wil ek eers ‘n paar goed sê.
1. Ek gaan vir ‘n ruk probeer om weg te bly van allerhande Teologiese kommentare. Ek wil graag, van my eie kant af, die geprek so eenvoudig as moontlik hou.
2. Ek nooi ‘n paar predikante en teoloë en teologiese student uit. Julle is meer as welkom om julle kommentare te gebruik as julle antwoord. Maar ek wil julle ook aanmoedig om te probeer om die kommentare ook “eenvoudig” te verduidelik (ek glo julle wee twat ek daarmee bedoel). Ek hoop dat van my vriende, wat nie teoloë is nie, ook sal kommentaar lewer.
3. As jy antwoord, onthou jou maniere, en onthou Jesus se gebaar van liefde teenoor alle mense! As jy nie saamstem nie, antwoord die comment. Moenie persoonlik raak nie. In engels is daar die gesegde… “Play the ball.” As ek voel jy speel die mens en nie die bal nie, sal ek jou comment delete.
4. Probeer julle antwoorde kort en kragtig hou. Asseblief, niks meer as 250 woorde per comment nie… En dis dalk al lank!!
5. Ek het genoem dat ek die gesprek so eenvoudig as moontlik wil hou. Dit gaan ook voorkom of ek dalk half klaarmaak. Ek gaan die note nou en daan verander en aanpas. Hierdie topic is iets waaroor ek self ook nog nadink. Wees geduldig met my (en elkeen wat dalk saam met my) nog dink oor hierdie topic.
6. Asseblief!!! NEEM DEEL!!! En laat weet my bietjie hoe jy voel oor hierdie manier van deelname.

Ek het al ‘n ruk lank gewonder oor die term “goedkoop genade”. Wanneer is genade goedkoop? Kan genade goedkoop wees? Is genade nie juis goedkoop nie? Iemand vir wie ek baie respekteer, sê soms dat genade is om te kry wat ons nie verdien nie. Byvoorbeeld, ons sondes verdien die dood, maar in plaas van dood, kry ons lewe, as ons aanvaar dat Jesus doodgemaak is in ons plek. Hieruit, kan mens sekerlik aflei dat genade goedkoop, indien nie gratis is nie. Jy het sekerlik ook al die gesegde gehoor, “die geskenk van vryspraak is gratis”.

Maar toe begin ek wonder oor ‘n klomp ouens in die Bybel.

Abraham is geroep om God te vertrou om na ‘n land toe te trek wat nie aan hom behoort nie, in die hoop dat sy seun, wat nog nie gebore is nie, die land sal erf. (Is daar dalk iemand wat Ur en Kanaän met mekaar wil vergelyk?)
Ek is seker God kon hom ‘n nageslag gegee het in Ur, maar God vra meer van hom… God vra dat hy moet trek!
Job is seker een van die mense wat die meeste gebruik word as voorbeeld van vertroue as dit swaar gaan. By the way, het jy al mooi gelees hoe baie keer dit lyk of hy ophou vertrou? Maar! Hy draai nooit sy rug op God nie. (Daardie laaste twee sinne was dalk nou effens van die punt af.)
As God uiteindelik vir Job antwoord, gee Hy nooit redes waarom dit sleg gaan met Job nie. Dit sou seker maklik gewees het om God te vertrou as hy net geweet het van die hemelse gebeure. Maar op ‘n manier verwag God meer van Job. Hy verwag dat Job Hom sal vertrou sonder enige verduidelikings.
Iemand noem toe die bevel van God oor die tiende. Kyk wat staan daaroor in Maleagi 3:10.

Ek dink toe dadelik aan Jesus.
Jesus. Net vir ingeval iemand dalk vergeet het, Hy stel die grootste voorbeeld deur aan die kruis te sterf. Daardie was nie ‘n kwessie van ‘n tiende nie. Gelukkig nie! Hy het nie net ‘n tiende gelei en gesterf nie. Hy het ten volle gelei en ten volle gesterf. Anders was ons seker ook net ‘n tiende vergewe. Imagine that!!

So, vra God meer?

Iemand herinner my toe ook aan iets wat sy, en e kook, eenkeer gehoor het. “Our God is a God of grace, and NOT of performance.” Ek dink dit is waar, maar ek weet ook nie altyd nie. As ek kyk na wat Jesus gedoen het. Hy gee ‘n manier om genade te beleef: die kruis. Maar dis juis dit wat my pla: maak ons nie genade goedkoop as ons net na die genadekant van die kruis kyk nie? Jesus het Sy lewe gegee om vir ons genade te gee. Het Hy Sy lewe gegee om “goedkoop genade” te gee?

As ons genade ontvang, wat daarna? Die man aan die kruis het genade ontvang en het toe niks verder vir Jesus gedoen nie; Hy is dadelik hemel toe.

Ek probeer nie sê dat God een of ander werke van ons verwag in ruil vir die genade wat ons reeds ontvang het nie. Ek glo ook nie dat ons goed moet doe nom te bewys hoe dankbaar ons is vir die genade nie. Ek wonder wel of daar nie iets te sê is oor meer commit en meer doen as wat ons tevore gedoen het, juis om ons dankbaarheid te wys.
Jesus het alles gegee. Verwag God dat ons Hom alles van onsself gee?

EN DAN! Die genade! As ons dit nie maak nie, is Sy genade vir ons SOOOOO groot, dat Hy ons weer ‘n kans gee….
Soos ek gesê het aan die begin: Hierdie is maar nog net gedagtes wat in my kop ronddwaal. Ek hoop dit maak darem effens sin…

Versoeningsdag of Geloftedag?

Ek wonder nou al ‘n paar jaar oor Geloftedag. En Versoeningsdag.
Ek het al oor en oor die storie gehoor van die naastenby 300 Voortrekkers wat die meer as 30000 Zulus verslaan het by Bloedrivier. Ek het die hoogste agting vir hulle. Ek is bly dat hulle so ernstig was in hulle vertroue op God, dat hulle Hom so radikaal vertrou het dat Hy saam met hulle sal veg. En dat Hy vir hulle sal bystaan.

Maar dit is geskiedenis. Of is dit? Ek weet ook van daardie deel van die Gelofte wat sê dat, indien hulle sal wen, hulle die dag sal vestig onder hulleself en hulle nageslagte as ‘n gedenkdag, wat sal gehou word soos ‘n Sondag, ter ere aan God.
Ek weet ook dat, sedert 1994 die dag nie meer bekend staan as Geloftedag nie, maar as Versoeningsdag. Ek het nou al op ‘n paar plekke gelees dat die gedagte van hierdie dag, soos deur die regering voorgehou, daargestel is om die gebeure in die verlede te vergewe, en om nie meer ‘n “geweldsgeleentheid” te herdenk nie, maar eerder om saam te strewe na ‘n beter land. Hoe akkuraat hierdie siening is, weet ek nie.

Indien dit akkuraat is, word daarop gewys dat hierdie dag dus nie meer, volgens die regering, ‘n godsdienstige ruggraat het nie, maar eerder ‘n humanêre ruggraat. Die fouks is nie meer op God in hierdie dag nie, maar op mense. Ek weet ook nie of dit ‘n betroubare siening is nie, maar ek sal dit liewers nie te hard bevraagteken nie.

Ek dink wel aan iets wat onlangs in die Kerkbode verskyn het. Prof Carel Boshoff het in 4 Desember 2009 se Kerkbode geskryf oor Orania. Daarin skryf hy dat, “alhoewel rassisme nog sterk in Suid-Afrika beleef word, kan met vrymoedigheid verklaar word dat buite Orania meer rassisme ervaar word as hierbinne. Hier heers ‘n uitgesproke gees om die gemeenskap nie op rassistiese motiewe te bou nie, maar op erkende menswaardigheid aan alle mense te bewys.” En verder: “Isolasie word hier nie beleef of beoefen nie. Terwyl die identiteitsbewussyn spontaan gekweek word, word waardering en erkeniing vir elke gemeenskap bevorder, want daar word nie bedreiging beleef nie.” Dit klink vir my na baie goeie woorde. Maar ek wonder of dit ooit werklik getoets word.

As ek en my vriend, wat toevallig nie ‘n blanke person is nie, daar sou intrek, en hy sou ‘n winkel wou oopmaak, sou hy werklik toegelaat word om dit te doen? Ek weet nie. As hy kerk toe sou wou gaan (hy is baie vaardig in Afrikaans), hoe sou hy ontvang word? Wel, uit ondervinding uit, weet ek hy sou hoogstens van ‘n afstand af gegroet geword het met ‘n waai van ‘n hand of ‘n kopknik. My paar Christen vriende, wat nie blankes is nie, het al oor en oor vir my gesê dat hulle nie welkom voel in ‘n “wit gemeente” nie. 15 jaar na die val van apartheid!

Ek worry nie veel wat die regering se standaard is vir Versoeningsdag nie. Ek wee teen ding. Paulus skryf oor versoening in 2 Korintiërs 5:17-18. “Iemand wat aan Christus behoort, is ‘n nuwe mens. Die oue is verby, die nuwe het gekom. Dit alles is die werk van God. Hy het ons deur Christus met Homself versoen en aan ons die bediening van die versoening toevertrou.”

Paulus skryf al sy briewe aan Christelike kerke wat buite die Joodse samelewing val. In daardie tyd, vanuit die Joodse sienswyse uit, is daar twee groepe mense gewees. Noem dit nou maar rasse. Daar was Jode en nie-Jode. Paulus skryf egter in Efesiërs oor ‘n nuwe menshied, of “ras”, naamlik “Christen”. Dit maak nie meer saak of jy ‘n Jood is of ‘n nie-Jood nie. As jy Jesus aanvaar het as Verlosser, moet jy daardie brille van onderskeid afhaal en nuwe brille posit. Jy moet nou Christus se bril opsit. En daarvolgens is jy die een langs jou se broer, al lyk hy anders as jy. (Lees veral Efesiers 2:11-22)

Iemand het my onlangs aangeraai om ‘n boom te plant op Gelofte-/Versoeningsdag.
Ek weet nie of ek dit gaan doen nie.

Ek weet net dat ek waarskynlik nie na ‘n Geloftefees toe kan gaan nie. In my vorige 28 Geloftefeesvieringe het ek nog nooit ‘n boodskap gehoor dat God ons roep om mense met mekaar en met God te laat versoen nie. Daarom kan ek my nie vereenselwig met Geloftefeesvieringe nie.

Ek sal waarskynlik ook eers wil hoor wie praat by enige van die Versoeningsdagvieringe. Meeste sprekers sal seker ook politiese woorde gee, en ek wil ook nie Versoeningsdag so deurbring nie. Dalk sal ek gaan luister as my dominee of pastoor, wat verkeislik aan die ACDP behoort, as hy aan ‘n party behoort, omdat hy waarskynlik die naaste sal kom aan die versoeningsboodskap wat Paulus en Christus verkondig het.

Laastens wil ek elkeen wat gaan comment op hierdie blog vra dat julle respek sal hê vir elke person se siening. “If you play any person, instead of the ball (comment that he makes), I will delete your comment.” Laat ons mekaar behandel soos broers en susters wat bymekaar kan leer.

As ek jou dalk tag in hierdie skrywe, is daar regtig geen bybedoelinge nie. Ek sal net graag jou opinie wil hoor, maar jy hoef natuurlik niks te sê nie.

Discipline in your faith – Series to continue

Hi!

I want to apologize to anyone who might actually have followed the series, that I haven’t posted anything lately.
My laptop was stolen, together with my book.
I recently got a new laptop, and about two weeks time I found a copy of the book in a second-hand bookstore. I started reading again, and I can say that I still learn a lot from the book. As from tomorrow, if the Lord permits, the series will continue.

I hope you understand, and that you will continue exploring this series with me.

Ek wil graag om verskoning vra aan elkeen wat actually hierdie reeks gevolg het, dat ek so lanklaas iets oor die onderwerp gepost het.
My laptop is ‘n hele ruk terug gesteel, en die boek waaruit ek gewerk het was daarmee saam ook gesteel.
Onlangs het ek egter ‘n nuwe laptop gekry, en so paar weke terug het ek selfs ‘n ander kopie van die boek in so ‘n nice tweedehandse boekwinkel raakgeloop. Ek het weer begin lees aan die boek en is “verras” dat ek nogsteeds leer! Vanaf more, as die Here dit toelaat, sal die reeks weer voortgaan.

Ek hoop julle verstaan, en dat julle sal voortgaan om die reeks saam met my te ontdek.

Freddie